Το σχέδιο για το νέο Λύκειο είναι προϊόν σύνθεσης και εθνικού διαλόγου επί σειρά ετών
Τα πρωτοσέλιδα των μεγαλύτερων εφημερίδων και η «πρώτη είδηση» με τα αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων, που ανακοινώθηκαν από το υπουργείο την Πέμπτη, δείχνουν πόσο σημαντική είναι για την ελληνική κοινωνία, ακόμα και σήμερα, στην Ελλάδα του 2013, η εισαγωγή σε ένα πανεπιστήμιο. Μια κοινωνία που τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια έχει συνδέσει την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με την κοινωνική άνοδο, ενώ παράλληλα παρατηρεί την υποβάθμιση του Λυκείου σε ένα χώρο φροντιστηριακής προετοιμασίας, τις στρατιές πτυχιούχων νέων ανέργων να αυξάνονται και τα πτυχία τους να απαξιώνονται.
Το σχέδιο για το νέο Γενικό και Επαγγελματικό Λύκειο, που έχει κατατεθεί στη Βουλή και θα συζητηθεί τις επόμενες ημέρες, επιδιώκει ένα «άνοιγμα» του Λυκείου προς 1. μια ισχυρή γενική παιδεία, τάση που παρατηρείται ευρέως μέσα από τις διεθνείς εξελίξεις στις σύγχρονες ευρωπαϊκές κοινωνίες της γνώσης και της πληροφορίας, η οποία πρέπει να υπηρετηθεί μέχρι και την ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και 2. προς έναν σαφή προσανατολισμό στην απαξιωμένη έως σήμερα επαγγελματική εκπαίδευση. Δεν κομίζουμε ανεφάρμοστες αλλαγές ή άρδην ανατροπές. Φέρνουμε όμως μια ανανεωμένη αίσθηση του ρόλου που πρέπει να διαδραματίζει η μεσαία εκπαιδευτική βαθμίδα, ξαναδίνοντας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση την αξία που της αρμόζει και αναγνωρίζοντας τον πολύ σημαντικό ρόλο του εκπαιδευτικού, στο φιλότιμο του οποίου στηρίζεται σήμερα εν πολλοίς το εκπαιδευτικό σύστημα. Το σχέδιο για το νέο Γενικό και Επαγγελματικό Λύκειο είναι προϊόν σύνθεσης και εθνικού διαλόγου επί σειρά ετών. Κατεξοχήν η Παιδεία πρέπει να είναι χώρος συνεννόησης και όχι μόνιμης κομματικής και συνδικαλιστικής αντιπαράθεσης.
Κατανοώ το αίσθημα ανασφάλειας που δημιουργείται και τεχνητά σε σχέση με την ανακατανομή των εκπαιδευτικών, η οποία πραγματοποιείται όμως με στόχο την άμβλυνση των παθογενειών (π.χ. μεγάλα σχολεία με 20 μαθητές και 17 καθηγητές, υπεράριθμοι καθηγητές στον ένα νομό και ελλείψεις στον διπλανό). Αν δούμε όμως με νηφαλιότητα τα γεγονότα των ημερών, αυτές τις μέρες έχουν ολοκληρωθεί, ή ολοκληρώνονται, οι μετατάξεις των εκπαιδευτικών από τη δευτεροβάθμια στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, που είχε ελλείψεις, οι αποσπάσεις σε φορείς, υπηρεσίες και σχολεία, η επανατοποθέτηση των 2.100 εκπαιδευτικών, που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα, από το σύνολο των 150.000, σε άλλον τομέα του Δημοσίου ή και εντός του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, ενώ με ρύθμιση στο νομοσχέδιο για το νέο Λύκειο κατοχυρώνεται η οργανική θέση εκπαιδευτικών στο σχολείο για πιο ισχυρά σχολεία και απερίσπαστους εκπαιδευτικούς.
Με την πρότασή της την Πέμπτη για απεργίες διαρκείας και τη σκληρή της στάση, ένα μέρος της ηγεσίας της ΟΛΜΕ διακινδυνεύει σύγκρουση με την κοινωνία. Επιδιώκει τεχνητή πόλωση στον χώρο της εκπαίδευσης, αντιγράφοντας το παιχνίδι του ΣΥΡΙΖΑ. Εκτίμησή μου είναι ότι βρίσκεται σε αναντιστοιχία με το λαϊκό αίσθημα εκπαιδευτικών, μαθητών, γονέων και όλων μας και αυτό θα καταδειχθεί στις αποφάσεις των ΕΛΜΕ που θα συνεδριάσουν αρχές Σεπτέμβρη, όπως εξάλλου φάνηκε και από την πολυδιάσπαση των αποφάσεων εντός του Διοικητικού της Συμβουλίου. Είναι η συνήθης στάση δεκαετιών, κάθε συντεχνίας που χρησιμοποιεί τη δύναμή της εναντίον της κοινωνίας. Μόνο που η κοινωνία έχει αλλάξει και το ίδιο θα πρέπει να πράξει και το συνδικαλιστικό κίνημα. Εκφράζεται από πολλούς και με δραματικούς τόνους η ανησυχία για το εκπαιδευτικό σύστημα και το «μέλλον των παιδιών μας». Καθώς όμως το μέλλον δεν είναι παρά το αύριο τού σήμερα, ας ξεκινήσουμε από αυτό με ανοιχτά σχολεία για όλους τους μαθητές.
*Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου