«Ο καβγάς μας χθες ξεκίνησε, όταν τα παιδιά μου ζητούσαν επίμονα σουβλάκι και δεν έλεγαν να καταλάβουν ότι δεν είχα καθόλου λεφτά. Οταν τους έδειξα το άδειο μου πορτοφόλι, ήθελα να ανοίξει η γη να πεθάνω», διηγιόταν ένας 47χρονος πατέρας στην κοινωνική λειτουργό του Δήμου Νέας Ιωνίας, Φιλιώ Αθανασίου. Με την έναρξη των οικονομικών προβλημάτων, ξεκίνησε η ένταση στις διαπροσωπικές σχέσεις, τα προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας, ο κοινωνικός αποκλεισμός.
«Προ κρίσης είχαν ιδιόκτητη κατοικία και καθόλου χρέη» εξήγησε η κ. Αθανασίου, στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου του ΣΚΛΕ (Σύνδεσμος Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδας) με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Δράσης για την Κοινωνική Εργασία, «όμως, συν τω χρόνω, εκείνη έπαψε να έχει πελατεία και εκείνου οι δουλειές περιορίστηκαν τόσο, ώστε ξεκίνησε να χρωστά στον ΟΑΕΕ, στον νοικάρη του κλπ.». Από τον Νοέμβριο έχει αναλάβει δράση η Κοινωνική Υπηρεσία, που δικτυώνει την οικογένεια με Κοινωνικό Παντοπωλείο, Φαρμακείο κ.ά. «Καλούμαστε καθημερινά να εφεύρουμε λύσεις, καθώς τα αιτήματα είναι όλο και πιο επιτακτικά. Παλιά έρχονταν στην υπηρεσία μας 20 άτομα εβδομαδιαίως, σήμερα 70 ή 80 την ημέρα». Και αυτό συμβαίνει σε δήμους που έχουν την αντίστοιχη υποδομή. «Υπάρχουν πολυπληθείς δήμοι όπως το Περιστέρι, που έχει μόνο δέκα κοινωνικούς λειτουργούς, ή η Αλεξανδρούπολη που με 53.000 κατοίκους διαθέτει έναν», επισημαίνει ο κ. Τζανέτος Αντύπας, αντιπρόεδρος του ΣΚΛΕ (μετράει 5.000 εγγεγραμμένα μέλη, 2.000 εν ενεργεία). «Πολλές περιοχές δεν διαθέτουν κανέναν». Ενδεικτικό είναι ότι στις 33 φυλακές της χώρας υπηρετούν συνολικά περίπου 35 κοινωνικοί λειτουργοί, οκτώ καταστήματα δεν έχουν ούτε έναν, ενώ στον Κορυδαλλό εργάζονται μόνο πέντε για 2.100 κρατούμενους.
Παρά την οριακή κατάσταση, που απαιτεί την ενίσχυση της κοινωνικής εργασίας, 41 κοινωνικοί λειτουργοί, που μέχρι πρότινος εργάζονταν στην τεχνική εκπαίδευση και το ΙΚΑ, έχουν βγει σε διαθεσιμότητα. «Οι αρμόδιοι μας δίνουν συνεχώς υποσχέσεις», σχολίασε η κ. Αθανασίου, «δεν αντιλαμβάνονται όμως ότι εμείς είμαστε που κρατάμε το καπάκι της χύτρας για να μην εκραγεί». Τη στιγμή αυτή βρίσκονται εν εξελίξει 30.000 αποσυνδέσεις ηλεκτρικού ρεύματος (70% στην Αττική, 15% στη Θεσσαλονίκη) «και η κατοικία χωρίς ηλεκτρικό αποτελεί έναν από τους δείκτες αστεγίας».
Ο πληθυσμός, άλλωστε, των αστέγων στα μεγάλα αστικά κέντρα συνεχώς πληθαίνει. “Πρόκειται, ως επί το πλείστον για άνδρες, 45 έως 60 ετών, που έχουν φτάσει στην Αθήνα από κάποια επαρχιακή πόλη, καθώς αδυνατούσαν να ενσαρκώσουν τον ρόλο του κουβαλητή της οικογένειας και δεν άντεχαν το στίγμα του ανέργου” περιέγραψε ο κ. Αντύπας “στο χωριό τους διαδίδεται ότι βρήκαν εργασία σε άλλον τόπο, ίσως και στο εξωτερικό, ενώ εκείνοι χάνονται στην ανωνυμία της μεγάλης πόλης. Την οικογένεια, που μένει πίσω, την συντρέχει η τοπική κοινωνία. Σε αυτό το σχήμα, τελικά, ο άνεργος πατέρας γίνεται βαρίδι”. Παράλληλα και οι προοπτικές που διανοίγονται για μέρος της νέας γενιάς δεν είναι καλύτερες. «Αναπτύσσεται μια νέα πληθυσμιακή ομάδα (σ.σ. ο όρος που έχει επικρατήσει διεθνώς είναι ΝΕΕΤS - Non in education employment training and skills), 16 έως 24 χρόνων, που μεγαλώνουν χωρίς εκπαίδευση και χωρίς εργασία, στους οποίους ως κοινωνία θα κληθούμε μια μέρα να λογοδοτήσουμε», κατέληξε ο κ. Αντύπας.
kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου