Όταν άκουσα για πρώτη φορά πως το
Υπουργείο Παιδείας σκέφτεται να εφαρμόσει πιλοτικό σύστημα επιλογής Διευθυντών
από το Σύλλογο Διδασκόντων κάθε Σχολικής Μονάδας, ομολογώ πως εξεπλάγην. Τόση
άμεση Δημοκρατία πια...
Όμως όταν το ξανασκέφτηκα, αιφνιδίως
ήρθαν στο μυαλό μου οι παρακάτω 4 σκέψεις, τις οποίες και αποτυπώνω
αφιλτράριστα, όπως ακριβώς τις σκέφτηκα:
- Οι αναφανδόν ενάντιοι στο σύστημα αυτό δίδουν την εντύπωση πως θεωρούν τους εκπαιδευτικούς των Συλλόγων Διδασκόντων ως άτομα με μειωμένη κρίση, τα οποία κινούνται ως επί το πλείστον με βάση το ίδιον όφελος και όχι το καλό του σχολείου στο οποίο εργάζονται και περνούν τη μισή ζωή τους, ενώ αντίθετα πιθανά να θεωρούν πως η κρίση των Προϊσταμένων, των συνδικαλιστών και γενικά όλου του πλέγματος εξουσίας που επιλαμβάνεται έως τώρα των κρίσεων Διευθυντών, είναι αμέμπτου ηθικής, αντικειμενικά προσδιορισμένη και οπωσδήποτε κινείται με γνώμονα τη βέλτιστη λειτουργία της Σχολικής Μονάδας.
- Αν δεν απατώμαι, το όραμα των προηγούμενων πολιτικών ηγεσιών ήταν η αυτονομία της Σχολικής Μονάδας όσον αφορά στην ανεύρεση πόρων, στην παιδαγωγική διαδικασία κ.λ.π. Προφανώς αυτό το όραμα, αυτή η αυτονομία εξαντλείται εκεί και δεν συμπεριλαμβάνει την εκλογή Διευθυντή-Συντονιστή για την ίδια.
- Όσον αφορά στο γεγονός πως αυτή η διαδικασία δεν λαμβάνει υπόψη μοριοδοτήσεις προσοντούχων κατόχων μεταπτυχιακών, διδακτορικών και λοιπών διαγαλαξιακών τίτλων, μπορούμε να πούμε πως αυτό αποτελεί χρυσή ευκαιρία γι αυτούς , εφόσον δεν εκλεγούν από τους συναδέλφους τους, να ασχοληθούν με την μεταλαμπάδευση των επιπρόσθετων γνώσεών τους στους μαθητές, ώστε να υπάρξει ανατροφοδότηση της γνώσης, μιας και οι τίτλοι απεκτήθησαν ως σπονδή στην επιστήμη, από εραστές αυτής ως λέγει κι ένας φίλος και όχι με σκοπό τη συλλογή μορίων.
- Επίσης είναι ολοφάνερο πως το υπάρχον σύστημα επιλογής, τέκνο της μεταπολιτευτικής περιόδου με έντονα τα πελατειακά χαρακτηριστικά αυτής, εξέθρεψε δια της επιλογής ακαταλλήλων Διευθυντών φαινόμενα ακραίας αυταρχικής συμπεριφοράς από κάποιους, οι οποίοι αδυνατώντας να διαχειρισθούν το ανθρώπινο δυναμικό της Σχολικής Μονάδας διέλυσαν το όποιο παιδαγωγικό κλίμα, καθιστώντας αδύνατη τη συνύπαρξη των εκπαιδευτικών σ αυτή. Άλλοι μάλιστα προκρίνοντας μόνον το όφελος της προσωπικής τους καριέρας και ανέλιξης και όχι το όφελος του σχολείου επέφεραν τεράστιες και ανεπανόρθωτες στρεβλώσεις στην παιδαγωγική διαδικασία των μονάδων ευθύνης τους. Ε δεν το λες και ότι καλύτερο αυτό.
Από την άλλη πλευρά για να γίνει
πράξη η επιλογή Διευθυντών από τα όργανα διοίκησης των Σχολικών Μονάδων, τους
Συλλόγους Διδασκόντων, πρέπει να επιλυθούν ένα σωρό τεχνικά προβλήματα, τα
οποία ως τεχνικά προβλήματα σίγουρα έχουν και την τεχνική λύση τους.
Αλλά όλα αυτά τα σκέφτηκα με το φτωχό μου το μυαλό, οπότε ας μη δώσουμε και μεγάλη σημασία λέω εγώ, μιας και δεν μου πέφτει και λόγος.
Βασίλης
Βούγιας
20
Μαρτίου 2015
Υ.Γ:
Για να γελάσουμε...
Γιατί δεν θεσμοθετείται μοριοδότηση
προσόντων για την εκλογή Πρωθυπουργού και Υπουργών?
Αν εφαρμοσθεί το παραπάνω σύστημα
επιλογής Διευθυντών Σχολείων υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να αποδομηθεί ένα
σημαντικό κομμάτι του έργου των Βουλευτών μας. Κρίμα θάναι.
Έχε γούστο να πετύχει αυτό το
πείραμα...
Τελικά ήταν τόσο απλό...Και
παιδευόμασταν τόσα χρόνια για την ισότιμη μεταχείρισή μας ως Ε.Ε.Π. όσον αφορά
στην διεκδίκηση θέσεων ευθύνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου