Καθηγητές: «Επιστροφή σε μια παιδεία και κοινωνία της δεκαετίας του '50»

Μιλούν εκπαιδευτικοί που βρέθηκαν στο συλλαλητήριο της ΟΛΜΕ

«Τις προηγούμενες φορές όταν πηγαίναμε στα σχολεία προκειμένου να ενημερώσουμε για κάποια κινητοποίηση αντιμετωπίζαμε είτε απογοήτευση είτε αδιαφορία. Αυτή τη φορά ήταν οι ίδιοι οι συνάδελφοι που μας παρακίνησαν να είμαστε δυναμικοί». Η αποστροφή αυτή από συνδικαλίστρια σε ΕΛΜΕ στην οποία ανήκουν σχολεία σε δήμους της νότιας Αθήνας αντικατοπτρίζει σε μεγάλο βαθμό την εικόνα της κινητοποίησης των εκπαιδευτικών το πρωί της Δευτέρας. Περίπου 15.000 καθηγητές συμμετείχαν στο συλλαλητήριο που διοργάνωσε η ΟΛΜΕ, μια προσέλευση που έκανε τους διοργανωτές να δηλώσουν σαφώς ευχαριστημένει και αισιόδοξοι για τη συνέχιση της κινητοποίησής τους.

Η δυναμική της σημερινής κινητοποίησης είχε φανεί από το πρωί της Δευτέρας. Σε πολλά σχολεία της Αττικής οι καθηγητές πήγαν στο σχολείο τους, σχεδόν κανένας δεν μπήκε για μάθημα, αλλά πήγαν μαζί στην κινητοποίηση. Κοινό σημείο στις περισσότερες περιπτώσεις η συμμετοχή ανθρώπων που σε προηγούμενες απεργίες «πήγαιναν για μάθημα».

Λίγη ώρα πριν ξεκινήσει το συλλαλητήριο μια παρέα καθηγητών γυμνασίου και λυκείου από διάφορα σχολεία της Αττικής συζητούν. Συζητούν για τις συγχωνεύσεις. Συζητούν για την όποια πληροφόρηση έχουν για το θέμα της διαθεσιμότητας. «Το καλοκαίρι ακούγαμε πως δεν πρέπει να γίνει απεργία στις εξετάσεις. Τώρα ακούμε πως δεν πρέπει να απεργήσουμε με την έναρξη της χρονιάς. Αυτοί που τα λένε αυτά απλά πρέπει να πούνε ξεκάθαρα ότι δεν θέλουν κανενός είδους αντίδραση ό,τι και αν συμβαίνει γύρω μας» σχολιάζει η κυρία Μαρία Κ., καθηγήτρια σε γυμνάσιο του δήμου Αθηναίων.

Στα διάφορα πηγαδάκια έρχονται πληροφορίες για τη συμμετοχή στην απεργία από όλη την Ελλάδα. Αναλόγως την περιοχή, τα ποσοστά κυμαίνονται από 85% ως 100%. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον λοιπόν οποιαδήποτε κατάληξη της συζήτησης για τη συνέχιση ή μη των απεργιακών κινητοποιήσεων είναι μάλλον δεδομένη.

Έρανοι και φροντιστήρια

«Εγώ προσωπικά θα κάνω απεργία όσο διαρκέσει, το ζήτημα είναι να καταφέρουμε να κινητοποιήσουμε περισσότερους μαθητές και γονείς» σχολιάζει καθηγήτρια που εργάζεται σε σχολείο στην περιοχή των Σεπολίων. «Και βέβαια να δείξουμε την αθλιότητα της κυβερνητικής προπαγάνδας που με τις μειώσεις ωρών σε διάφορα μαθήματα, τις συγχωνεύσεις σχολείων και γενικά όλη την πολιτική της κάνει λόγο για πλεόνασμα καθηγητών όταν η δουλειά του εκπαιδευτικού δυσκολεύει καθημερινά. Υπάρχουν σχολεία που οι καθηγητές αναγκάζονται είτε να βάλουν χρήματα από την τσέπη τους είτε να κάνουν έρανο ανάμεσα στους μαθητές για να αγοράσουν πράγματα απαραίτηττα για το μάθημα» συμπληρώνει.

«Νούμερο ένα ζήτημα στον νόμο που ψηφίστηκε την προηγούμενη εβδομάδα είναι ότι δημιουργεί ένα λύκειο από το οποίο θα μείνει εκτός ένα πολύ μεγάλο ποσοστό μαθητών» σχολιάζει από την πλευρά της η κυρία Εύα Γανιάρη, γραμματέας της Β΄ ΕΛΜΕ Αθήνας. «Αφενός το καλοκαίρι είχαμε κατάργηση ειδικοτήτων με απορρόφηση από την αγορά εργασίας στα επαγγελματικά λύκεια., αφετέρου το καινούργιο λύκειο θα είναι ουσιαστικά ένα τριετές εξεταστικό κέντρο με θέματα μάλιστα από τη λεγόμενη "τράπεζα θεμάτων", στην οποία ο καθηγητής που μπαίνει στην τάξη δεν θα έχει λόγο. Ο αδύναμος μαθητής θα αναγκάζεται να κάνει φροντιστήριο ακόμα και για να πάρει το απολυτήριο λυκείου. Αν δεν μπορεί να το κάνει αυτό, απλά θα αφήνει το σχολείο και θα στραφεί στη "μαθητεία" και στις άλλες πατέντες που ετοιμάζονται. Πάμε να γυρίσουμε πίσω στις δεκαετίες του '50 και του '60, με εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους χωρίς προσόντα που θα αποτελούν φθηνό, ακόμα και δωρεάν εργατικό δυναμικό».

tovima.gr