Το υπόμνημα της Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α στη Διαβούλευση για το σ/ν Ειδικής Αγωγής της Επιτροπής Έλεγχου Κυβερνητικού Έργου Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ

Η ΠΟΣΕΕΠΕΑ και ο ΣΕΕΠΕΑ ΑΤΤΙΚΗΣ εκπροσωπήθηκαν στην Διαβούλευση που οργάνωσε η Επιτροπή Έλεγχου Κυβερνητικού Έργου Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, σχετικά με το υπό κατάθεση σχέδιο νόμου για την ειδική αγωγή και εκπαίδευση.
          Την ΠΟΣΕΕΠΕΑ εκπροσώπησε η Υπ. Δημοσίων Σχέσεων Ε. Τραγάκη και τον ΣΕΕΠΕΑ Αττικής ο Αντιπρόεδρος Κ. Παπαευαγγέλου. Κατατέθηκε επίσης Υπόμνημα με τις θέσεις και τα σχόλια της Ομοσπονδίας μας για το τελικό κείμενο του σχεδίου νόμου.
Παρακάτω παραθέτουμε το Υπόμνημα για ενημέρωση όλων των συναδέλφων .

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

 ΕΙΔΙΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

(Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α)

Βερανζέρου 14, 5ος όρ. Τ.Κ.10432, Αθήνα,  tel: 6974487408,

e-mail: poseepea@yahoo.gr - www.poseepea.blogspot.gr/ 

Αθήνα 5 Ιουνίου 2014

                                                                                  Α.Π:  317                                                                                                 

                                            Προς: την Επιτροπή Ελέγχου Κυβερνητικού Έργου

                                                                                                Του ΣΥΡΙΖΑ

                                                                                    Κοιν.: Βουλευτή κ. T. Κουράκη

                                                                                    Βουλευτή κα Tζ. Βαμβακά

Αγαπητοί κύριοι

               Ευχαριστούμε για την πρόσκληση σας για συμμετοχή της Ομοσπονδίας μας στην Διαβούλευση του κόμματος σας σχετικά με το υπό κατάθεση σχέδιο νόμου για την Ειδική Εκπαίδευση. Παράλληλα με την παρουσία των εκπροσώπων μας σας καταθέτουμε και το παρακάτω Υπόμνημα με τις θέσεις και τα σχόλια μας.

ΥΠΟΜΝΗΜΑ

ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΤΗΣ ΠΟΣΕΕΠΕΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΕ

               Σύμφωνα με την άποψη της ΠΟΣΕΕΠΕΑ, το παρόν σχέδιο νόμου για την ΕΕ αποτελεί συρραφή αποσπασματικών νομοθετημάτων χωρίς να υπάρχει συγκεκριμμένη στρατηγική και φιλοσοφία  για την κατεύθυνση που προκρίνεται να ακολουθηθεί. Ως εκ τούτου αδυνατούμε να κατανοήσουμε την αναγκαιότητα ύπαρξής ενός νέου νόμου για την ΕΕ  και αντικατάστασης του ισχύοντος Ν.3699/2008, τμήματα του οποίου ουδέποτε τέθηκαν σε εφαρμογή και δεν δοκιμάστηκε η αποτελεσματικότητά τους.

               Μάλιστα και οι όποιες καινοτομίες και προσπάθειες για στήριξη μαθητών στην γενική εκπαίδευση (τμήματα ένταξης, παράλληλη στήριξη, ΕΔΕΑΥ, καθολική σχεδίαση για Μάθηση, υποστηρικτική τεχνολογία) αποτελούν «ωραία λόγια» αφού δεν υποστηρίζονται ουσιαστικά με συγκεκριμμένες ρυθμίσεις και υπονομεύονται από την μείωση των αναγκαίων για την εφαρμογή τους πόρων. 

               Συγκεκριμένα, Στο άρθρο 1 γίνεται μια αναφορά σε έννοιες (διάγνωση-διαφοροδιάγνωση-υποστηρικτική τεχνολογία-καθολική σχεδίαση για μάθηση-ζωντανή βοήθεια) χωρίς να αναφέρει τον σκοπό που αυτές ορίζονται και φυσικά χωρίς το υπόλοιπο νομοσχέδιο να τις υποστηρίζει με μέτρα και στελέχωση για την εφαρμογή τους.

               Επίσης, άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της αντίληψης αποτελεί ο τρόπος που ο νομοθέτης αντιλαμβάνεται το θεσμό της παράλληλης στήριξης (Άρθρο 6-Φοίτηση), αφού θέτει ως απαραίτητη προϋπόθεση για την έγκρισή της,  τη δυνατότητα του μαθητή να παραμένει στην τάξη και στο σχολείο χωρίς υποστήριξη για διάστημα ίσο με το μισό του πρωινού ωραρίου. Αναρωτιέται κανείς αν στο υπόλοιπο ωράριο παύουν να υφίστανται τα εμπόδια φοίτησης του μαθητή και μπορεί να τεθεί ακόμη και η αφελής-μη επιστημονική ερώτηση «ποιο μισό εννοούμε, το πρώτο ή το δεύτερο;».   Είναι σαφές ότι η πρόβλεψη για το μισό ωράριο οδηγεί στην ανάθεση δύο μαθητών στον ίδιο εκπαιδευτικό ΠΣ. Και είναι επίσης αντιληπτό ότι ο νομοθέτης δείχνει να μην κατέχει ουσιαστικά ότι η αναπηρία και οι σοβαρές εκπαιδευτικές ανάγκες δεν εμπίπτουν σε ωράρια και δεν είναι θέμα ποσοτικής αλλά ποιοτικής υποστήριξης και παρέμβασης.

               Και πώς να ερμηνεύσουμε τα μεγαλεπήβολα περί «ένταξης ή επανένταξης στο γενικό  σχολείο»  ή  «ένταξης στο εκπαιδευτικό σύστημα, στην κανονική ζωή και στην επαγγελματική δραστηριότητα» (Α.2, 5β και 5γ), που εμπίπτουν στη σύγχρονη διεθνή πρακτική της συμπερίληψης και συνεκπαίδευσης, όταν περιορίζεται με αυτό τον «μπακαλίστικο τρόπο» το μέτρο της παράλληλης στήριξης και προβλέπεται περαιτέρω ότι «όπου υπάρχει ιδρυμένο και λειτουργεί Τ.Ε. δεν χορηγείται παράλληλη στήριξη».       Διαπιστώνει κανείς εύκολα την αντίφαση μεταξύ των ευσεβών εξαγγελιών  περί ένταξης και των πραγματικών  προθέσεων του  Υπουργείου. Είναι για μας απόλυτα ξεκάθαρο ότι οι ρυθμίσεις αυτές αποτελούν τρόπους  μείωσης των απαιτούμενων κονδυλίων και δεν απηχούν  προωθημένες παιδαγωγικές απόψεις και αντιλήψεις. Θα πρέπει το Υπουργείο να αποφασίσει μπροστά στην πρόκληση των καιρών για συνεκπαίδευση και συμπερίληψη, αν επιθυμεί να το κάνει αποσπασματικά ή να εφαρμόσει ένα καινοτόμο  νομοθέτημα που να κινείται στη λογική και τις απαιτήσεις των σύγχρονων παιδαγωγικών ρευμάτων.

               Αντίφαση αποτελεί η πρόβλεψη για «πλήρη στελέχωση  των ΕΔΕΑΥ μόνο  με μόνιμο προσωπικό», τη στιγμή που όλοι γνωρίζουμε ότι η λειτουργία των ΕΔΕΑΥ έχει ενταχθεί σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ, λόγω αδυναμίας της πολιτείας για μόνιμες προσλήψεις  και ότι αυτή τη στιγμή παραμένουν στην ΕΕ εκατοντάδες οργανικά κενά.

               Επίσης, η διεπιστημονικότητα η οποία αποτελεί τη βασική προϋπόθεση για κάθε επιτυχημένη παρέμβαση στην αντιμετώπιση των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών των μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες,  περιορίζεται σημαντικά ( Άρθρο 4) με τη μείωση των μελών της διαγνωστικής ομάδας και τον αποκλεισμό από το δυναμικό των ΚΕΔΔΥ ειδικοτήτων όπως ο παιδοψυχίατρος, ο λογοθεραπευτής, ο φυσιοθεραπευτής και ο εργοθεραπευτής και των ειδικών για την υποστήριξη των τυφλών και κωφών μαθητών. Εμείς στην ΠΟΣΕΕΠΕΑ πιστεύουμε ότι στην αξιολόγηση και τη διαφοροδιάγνωση , ειδικά όταν αφορά παιδιά με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, χρειάζονται όλοι  και καμία ειδικότητα δεν αποτελεί πολυτέλεια.

               Χαρακτηριστικό του τρόπου που αντιλαμβάνεται ο νομοθέτης τη σημασία της διεπιστημονικότητας, είναι ότι οι ειδικότητες που δεν ανήκουν οργανικά στα ΚΕΔΔΥ και τις ΕΔΕΑΥ αλλά λειτουργούν στις ΣΜΕΑΕ , ακόμη και διαφορετικών νομών (άρθρο 13), είναι διαρκώς στη διάθεση των υπηρεσιών αυτών ως «τσόντα» για τη συμπλήρωση της αξιολόγησης και ενδεχομένως την υποστήριξη μαθητών, χωρίς να εξασφαλίζεται η συνέχεια της παροχής υπηρεσιών στους μαθητές και τους γονείς του σχολείου τους και χωρίς να προβλέπεται η κάλυψη εξόδων μετακίνησης. Αντί, λοιπόν να διευκολυνθεί η διεπιστημονική αξιολόγηση και παρέμβαση, παρεμποδίζεται σοβαρά.

               Η δε πρόβλεψη για τοποθέτηση με μετάθεση η απόσπαση των άλλων ειδικοτήτων δημιουργεί ειδικούς δύο ταχυτήτων και η στελέχωση της διεπιστημονικής ομάδας επαφίεται στην άποψη του προϊσταμένου, ο οποίος είναι υπεύθυνος να καθορίζει τα λειτουργικά κενά κατά το δοκούν. Επίσης δημιουργείται για πρώτη φορά άδικη μεταχείριση ως προς το δικαίωμα κατάληψης θέσης προΪσταμένου στα ΚΕΔΔΥ ανάμεσα στους εργαζόμενους σ αυτό, καθώς δεν δικαιούται να συμμετέχει στη διαδικασία ειδικότητα που δεν μετέχει στη διαγνωστική ομάδα..

               Ένα άλλο σημαντικό σημείο  που παραβιάζει βασικές ανθρώπινες αρχές, όπως του απορρήτου των προσωπικών δεδομένων και της  γονικής επιμέλειας, αποτελεί η ρύθμιση περί υποχρεωτικής κοινοποίησης των γνωματεύσεων των ΚΕΔΔΥ με εμπιστευτική αλληλογραφία στο σχολείο του μαθητή (Άρθρο 4). Θεωρούμε ότι πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε να μη παραβιάζεται η αρχή της επιμέλειας και να μην υποκαθίσταται η γονική υπευθυνότητα, με την παροχή ουσιαστικής βοήθειας και υποστήριξης στους γονείς, ώστε να εξασφαλιστεί η απαραίτητη συναίνεση τους, στις αποφάσεις για το εκπαιδευτικό μέλλον του παιδιού τους.

               Διαπιστώνουμε, ακόμη ότι δεν υπάρχει όραμα μακράς πνοής και μακροπρόθεσμος  σχεδιασμός αναφορικά με την επαγγελματική αποκατάσταση και όσο το δυνατό αυτόνομη διαβίωση των νέων με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, κάτι που αποτελεί πάγιο αίτημα και αγωνία των ίδιων και των οικογενειών τους. Με  προχειρότητα εισάγεται στο άρθρο 9 ο θεσμός της Μαθητείας στα ΕΕΕΕΚ, που θα αφορά απόφοιτους…. και ουσιαστικά αυξάνει τη διάρκεια φοίτησης, αφού δεν προβλέπεται το επόμενο ενταξιακό βήμα. Αυτό κατά τη γνώμη μας θα έπρεπε να είναι η δημιουργία δομών υποστήριξης και ένταξης όσον αφορά την διαβίωση και την επαγγελματική αποκατάσταση των νέων με ειδικά εκπαιδευτικά προβλήματα η αναπηρίες. Επιπλέον,  νομίζουμε ότι χρειάζεται να ενισχυθεί ο θεσμός του σχολικού συνεταιρισμού με στόχο την προετοιμασία των τελειοφοίτων των ΕΕΕΕΚ για το επόμενο βήμα.

               Το σχέδιο νόμου δεν φέρνει κάτι καινούργιο ή καινοτόμο όταν προβλέπει εκ νέου στο άρθρο 14 Σύμβουλους  ΕΕΠ. Ενώ παράλληλα δεν συστήνονται οι αναγκαίες θέσεις, έστω σε πιλοτικό επίπεδο σε κεντρικές περιφέρειες, με αποτέλεσμα να παραμένει κενό γράμμα και αυτή η πρόβλεψη. Συνεχίζεται  έτσι το νομικό κενό στην διαδικασία της Αξιολόγησης του ΕΕΠ, που προβλέπεται από το σχετικό ΠΔ να γίνει «από τους οικείους σχολικούς συμβούλους».