Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014

Μας υποκινούν τα όνειρά μας

Το βράδυ της Δευτέρας τα τηλεοπτικά φώτα επικεντρώθηκαν πάνω σε δύο παιδιά. Δύο μαθητές βρέθηκαν στο πάνελ της εκπομπής «Ανατροπή» με σκοπό να υπερασπιστούν τις μαθητικές κινητοποιήσεις, να αποκαταστήσουν την εικόνα των μαθητών που διαστρεβλώνεται από τα καθεστωτικά ΜΜΕ και να διεκδικήσουν τα όνειρά τους.

Ο Ευθύμης Μωρογιάννης, μαθητής Γ΄ Γυμνασίου, 14 ετών, και η Ιωάννα Στασινού, μαθήτρια B΄ Λυκείου, 16 ετών, μπήκαν σ’ ένα εχθρικό πεδίο, στάθηκαν απέναντι σε επαγγελματίες της κυβερνητικής προπαγάνδας και βγήκαν νικητές. Οπως ελπίζουν να βγουν νικητές και στη μάχη της γενιάς τους. Η Ιωάννα μίλησε στην «Εφ.Συν.» για την τηλεοπτική εμπειρία της, αλλά και για όλα όσα τη γεμίζουν οργή και την έβγαλαν στους δρόμους.

• Ποιο ήταν το πρώτο συναίσθημα όταν άναψαν τα φώτα στο στούντιο και η εκπομπή βγήκε στον αέρα;
Το πρώτο συναίσθημα ήταν άγχος. Εχουμε έρθει σε ένα μεγάλο κανάλι, μας ακούει πιθανά όλη η Ελλάδα. Αλλά μετά αυτό το άγχος μετατράπηκε σε οργή με την καλή έννοια, που έχουμε όλοι εμείς οι μαθητές πλέον με αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα, και από τη στιγμή που βγήκαμε στο πρώτο πεντάλεπτο και μετά, λέμε με τον Ευθύμη εδώ δεν είμαστε ούτε η Ιωάννα ούτε ο Ευθύμης. Εχουμε έρθει να μιλήσουμε εκπροσωπώντας τους συμμαθητές μας.
• Τι είναι αυτό που σας έκανε να ξεπεράσετε τη συστολή;
Αυτός που έχει το δίκιο του δεν νιώθει συστολή. Αυτός που είναι σίγουρος γι΄ αυτά που διεκδικεί δεν έχει άγχος. Μπορεί η ιδέα της τηλεόρασης και η δημοσιότητα να φέρνουν κάποιο άγχος, αλλά όλα αυτά δεν έχουν καμιά σημασία μπροστά στους αγώνες που εδώ και ενάμιση χρόνο κάνουμε και θα ήταν και απογοητευτικό και προς τους συμμαθητές μας αν αφήναμε κάτι τέτοιο να μας κυριεύσει. Είχαμε στρες, αλλά σκεφτόμουν ότι έπρεπε να τα πούμε έτσι ακριβώς όπως τα νιώθουμε.
• Πώς σας υποδέχτηκαν οι καλεσμένοι του πάνελ;
Ο Αδωνις Γεωργιάδης ήταν γνωστή προσωπικότητα για μας και λίγο-πολύ η αντίδραση που θα είχε απέναντί μας ήταν αναμενόμενη. Αλλά θεωρώ πολύ φτηνό εκ μέρους ενός ανθρώπου που στην ουσία εκπροσωπεί τόσο κόσμο να κάνει επίθεση σε μαθητές και να θέτει τόσο πολύ τον κομματικό παράγοντα, λέγοντάς μας ότι είμαστε κομματικά κατευθυνόμενοι.
• Και έδωσες μια πολύ χαρακτηριστική απάντηση.
Οτι είμαστε υποκινούμενοι από την κυβέρνηση που παίρνει αυτά τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα. Είμαστε υποκινούμενοι από τα όνειρά μας, από τους συμμαθητές μας που δεν μπορούμε να τους βλέπουμε να φεύγουν απ΄ τα σχολεία. Είμαστε υποκινούμενοι από όλα μας τα προβλήματα, δεν χρειαζόμαστε κομματικό παράγοντα να μας υποκινήσει.
• Ποιο είναι το μήνυμα των καταλήψεων;
Οι καταλήψεις μας δεν είναι ούτε εφηβική έκρηξη ούτε προσπάθεια 3-4 ατόμων να κλείσουν με το «έτσι θέλω» το σχολείο. Η πλειονότητα των σχολείων που έκλεισαν ήταν μέσα από γενικές συνελεύσεις. Είναι η προσπάθειά μας να εκφράσουμε τη δυσαρέσκειά μας απέναντι σ΄ αυτό το νέο Λύκειο που πραγματικά μας σκοτώνει. Το εξεταστικό αυτό σύστημα, το οποίο μας προσφέρει στεγνή μάθηση, μας οδηγεί στα φροντιστήρια, δεν μας δίνει άλλες επιλογές, προωθεί τη μαθητεία, θέλει τους καθηγητές μας θλιμμένους και τώρα προωθεί και τον κακό «εθελοντισμό», προκειμένου να καλυφθούν τα κενά. Θέλουμε τους καθηγητές μας να είναι χαρούμενοι και να πληρώνονται για το εκπαιδευτικό τους έργο. Δεν είδα κανέναν από τους βουλευτές να δουλεύει εθελοντικά.
• Μας αποκάλυψες ότι η διαθεσιμότητα των εκπαιδευτικών έχει επηρεάσει και την οικογένειά σου.
Αυτός ο παράγοντας μας έχει επηρεάσει πάρα πολύ. Η αδερφή μου είναι φοιτήτρια στο Ρέθυμνο και πρέπει να στέλνουμε τόσα χρήματα τον μήνα για να αντεπεξέλθει κι αυτή. Ο πατέρας μου είναι σε διαθεσιμότητα εδώ και ενάμιση χρόνο και η μητέρα μου είναι δασκάλα, τα οικονομικά στην οικογένεια δεν πάνε καλά. Εχει αλλάξει όλη μας η ζωή. Αισθάνομαι άσχημα να βάζω τους γονείς μου να πληρώνουν φροντιστήρια.
• Τι θα θεωρήσεις ως νίκη για το μαθητικό κίνημα;
Νίκη για μας θα είναι να συσπειρωθούμε, να είμαστε όλοι μαζί, να μην υπάρχουν άτομα που κοιτούν μόνο το συμφέρον τους και όχι το συλλογικό, να ανατρέψουμε αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα, να δείξουμε ότι ο αγώνας έχει αποτελέσματα, να αποκαταστήσουμε την εικόνα μας απέναντι σε ολόκληρη την κοινωνία, ακόμα και σ’ αυτούς που είναι αντιδραστικοί απέναντί μας. Τελείωσα την Α΄ Λυκείου με 19,4 και θα μπορούσα να πω δεν συμμετέχω στον αγώνα, δεν θέλω να χάνω ώρες μαθήματος και θα περάσω σε μια καλή σχολή. Και μετά από εκεί τι; Αφού κι εγώ θα καταλήξω στο 26,6% της ανεργίας.

 efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου