ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΕΡΑΣ, ΣΟΥ ΛΕΩ!

 ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΕΡΑΣ, ΣΟΥ ΛΕΩ!

 

Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας της Κυπριακής Δημοκρατίας

   
«Μπορείς, σε παρακαλώ, να κρατήσεις τον Αγάπιο για είκοσι μέρες;» μου είπε ο γείτονάς μου ο Λάζαρος. «Να και οι οδηγίες». Πήρα τις οδηγίες και τις έβαλα στην τσέπη του τζιν μου. «Θέλω οδηγίες για να προσέξω ένα παιδί;» είπα από μέσα μου.
Αυτή είναι η αρχή της ιστορίας ενός ιδιαίτερου παιδιού, του Αγάπιου. Στον Αγάπιο δεν αρέσουν οι εκπλήξεις, η φασαρία. Τον ενοχλούν ορισμένοι ήχοι και μπορεί το ρύζι που του μαγείρεψες να του μυρίζει ψάρι. Μπορεί να αλλάξει θέση γιατί μια αχτίνα του ήλιου πέφτει στα μάτια του. Δεν του αρέσει ο πολύς κόσμος, προτιμά να παίζει μόνος στο δωμάτιό του και θυμώνει συχνά όταν κάτι αλλάξει στο πρόγραμμά του. Δε σε καταλαβαίνει όταν μιλάς με μεταφορές. Ξέρει όλους τους φίλους του μπαμπά του, αλλά αυτός δεν έχει φίλους, μιλάει ασταμάτητα, του αρέσει η τακτοποίηση, γνωρίζει πολλά πράγματα, και κάτι που ίσως
οι περισσότεροι δε γνωρίζουν, πως «ο δενδρόβιος μυρμηγκοφάγος ονομάζεται και ταμάντουα η τετραδάχτυλος!».

Ένα βιβλίο που εισάγει τον αναγνώστη στον κόσμο των παιδιών με σύνδρομο Άσπεργκερ.

Το σκεπτικό της επιτροπής του Κρατικού Βραβείου Παιδικής Λογοτεχνίας της Κυπριακής Δημοκρατίας για τη βράβευση του βιβλίου:

Πρόκειται για ένα ρεαλιστικό μυθιστόρημα με πρωτότυπο θέμα, το σύνδρομο Άσπεγκερ, ένα καυτό καίριο θέμα της εποχής μας, που αποτελεί μια μορφή του αυτισμού. Η επιτροπή χαρακτήρισε το έργο ιδιαίτερα ενδιαφέρον, με εξαιρετική, ευαίσθητη αφήγηση και πρωτοτυπία στη θεματολογία και τη γραφή του και δέχτηκε ότι είναι γραμμένο σε γλώσσα απλή, λιτή, προπάντων παιδική και δεν λείπει το χιούμορ.
Παρατήρησε ακόμα ότι η συγγραφέας έχει μελετήσει το θέμα της για να μπορεί να εμβαθύνει και να διατηρεί σφιγμένη την καρδιά του αναγνώστη από την αρχή μέχρι το τέλος.
Η υπόθεση προχωρεί μέσα από αθέατες συγκρούσεις, ενώ η διαχείριση του μύθου που αυξάνει τη λογοτεχνικότητα της ιστορίας με την τεχνική του απρόοπτου παραπέμπει στην αριστοτελική αρχή της αρχαίας τραγωδίας ες τουναντίον των πραττομένων τροπή.
Σημαντικά συμβάλλει σε μια ενδιαφέρουσα αφηγηματική δομή η επιτυχημένη χρήση στοιχείων της αφήγησης, όπως η επιβράδυνση και η επιτάχυνση που χρησιμοποιούνται κατά τρόπο μη ισόρροπο ως μέσα επίτευξης των στόχων της αφήγησης, ενώ ο διάλογος προσδίδει μια ιδιαίτερη ρεαλιστικότητα στην ιστορία, χωρίς να την απορφανίζει από τη λογοτεχνικότητά της. Όλα τα λογοτεχνικά ποικίλματα, ιδιαίτερα το σασπένς αλλά και ο αμφίρροπος αγώνας καθιστούν το κείμενο ενδιαφέρον.
Τα δομικά αυτά στοιχεία δημιουργούν μια πλοκή δυνατή, καθώς το σασπένς κινείται ανάμεσα στο «τι» και το «πώς», αλλά και το «αν θα συμβεί κάτι». Και αυτό είναι το δυνατό σημείο του κειμένου, καθώς με τις μορφές αυτές του σασπένς ουσιαστικά αποκαλύπτεται, προβάλλεται και τονίζεται το θέμα της ιστορίας που ενισχύεται επιπλέον με μια δυνατή πλοκή τύπου snake plot, μολονότι η όλη ιστορία δομείται γύρω από το γενικό σχήμα πλοκής: αναχώρηση-περιπέτειες-επιστροφή.
Η τεχνική της λήθης ή του απρόοπτου κάνει πιο ρωμαλέα ακόμα την πλοκή και την ιστορία και της προσδίδει ιδιαίτερο λογοτεχνικό σφρίγος. Για όλους αυτούς τους λόγους, η επιτροπή, κατά πλειοψηφία απονέμει το βραβείο παιδικής λογοτεχνίας στο παραπάνω βιβλίο.

 Συγγραφέας: Παναγιώτα Πλησή
Έτος έκδοσης: 2011
ISBN: 978-960-04-4177-2
ΣΕΛ.: 120
Σχήμα: 14 x 20,5
Εικονογράφηση: Ασπρόμαυρη
Εικονογράφος: Παπαδοπούλου, Σοφία
Βάρος: 185.00 γραμ.
Μαλακό εξώφυλλο
Ηλικία: από 9 ετών
Βραβείο: ΚΡΑΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΕΠΑΙΝΟΣ ΚΥΚΛΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ, ΒΡΑΧΕΙΑ ΛΙΣΤΑ ΒΡΑΒΕΙΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΔΙΑΒΑΖΩ
"Η Παναγιώτα Πλησή άρχισε να μασάει τσίχλες στην Κύπρο σε ηλικία πέντε ετών. Στην ηλικία των εφτά έκανε την πρώτη της τσιχλόφουσκα και στην ηλικία των εννέα – στην Αθήνα πια – την πρώτη της διπλή τσιχλόφουσκα. Στην ηλικία των δώδεκα έπαψε να κάνει τσιχλόφουσκες. Σήμερα, απλά μασάει τσίχλες, διδάσκει, γράφει και ονειρεύεται με τα μάτια ανοιχτά.
Έργα της από τις εκδόσεις KEΔPOΣ
Κλέφτης ονείρων, Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου, 2004
Η τεμπελοπόλη Πόλη-Πόλη, 2006
Δεν είμαι τέρας, σου λέω!, Έπαινος «Φανής Αποστολίδου», μυθιστορήματος για παιδιά έως 12 ετών, του Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, 2011"

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΔΩ: http://www.kedros.gr/product_info.php?products_id=7924#.UYtJmppjdyo.facebook