"Η αδιαφορία που ταλαιπωρεί"

Του Αργύρη Μπίρη, Ψυχολόγου(ΠΕ23)

Εχθές (5/9) ξημερώματα, δημοσιεύτηκε από το Υπουργείο Παιδείας η απόφαση για την πρόσληψη των αναπληρωτών εκπαιδευτικών. 19.480 άτομα όταν όλοι οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί, όλων των βαθμίδων είναι περίπου 170.000 άτομα. Αυτό γίνεται κάθε χρόνο.

Έχουμε κενά περίπου 10-15% ΣΥΝΕΧΕΙΑ.

Μέχρι εδώ καλά (δεν είναι βέβαια ακριβώς καλά αλλά είναι άλλη κουβέντα...).

Το σχολικό έτος ξεκινάει -όπως πάντα- στις 11 Σεπτεμβρίου. Για όποιον δεν γνωρίζει τη διαδικασία, εξηγώ σύντομα ότι ο νεοπροσληφθής πρέπει να παρουσιαστεί άμεσα στη «διεύθυνση εκπαίδευσης» στην οποία διορίστηκε. Π.χ. στις Κυκλάδες.

Εκεί, θα προτείνει σχολεία που είναι γνωστό ότι έχουν κενές θέσεις και θα ήθελε να υπηρετήσει, αλλά τελικά ο διευθυντής εκπαίδευσης θα κρίνει και θα τον διορίσει στο νέο σχολείο του ανάλογα με τις ανάγκες της υπηρεσίας και τα... τηλεφωνήματα που θα δεχθεί...

Τι σημαίνει αυτό; Ότι στην καλύτερη περίπτωση σήμερα το πρωί οι αναπληρωτές αυτοί ίσως ταξίδευαν προς την περιοχή που διορίστηκαν, το πιο πιθανό είναι να γίνει αυτό αύριο. Άρα, θα παρουσιαστούν να αναλάβουν υπηρεσία τη Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου (όλο αυτό το διάστημα θα μένουν σε ξενοδοχείο ή στο... δρόμο, χωρίς υπερβολή) και αν όλα πάνε καλά και αν προλάβουν, θα παρουσιαστούν στο σχολείο που θα διοριστούν την ίδια μέρα. Δευτέρα μεσημέρι.

Δύσκολο έως απίθανο. Συνήθως αυτό δεν γίνεται διότι σε κάθε διεύθυνση πάνε εκατοντάδες άτομα και η διαδικασία κατανομής αργεί.

Δεν τελειώσαμε εδώ. Στο σχολείο που θα πάνε ΔΕΝ ξέρουν τι τάξη θα αναλάβουν ή τι μάθημα θα κάνουν. Αυτό θα το μάθουν μόνο όταν πάνε και αφού συμπληρωθεί το ανάλογο πρακτικό. Ναι αλλά...

11 Σεπτεμβρίου γίνεται ο αγιασμός και ξεκινούν τα μαθήματα! Έχουμε λοιπόν έναν εκπαιδευτικό που ίσως και να μην έχει διδάξει ποτέ, ή να μην έχει διδάξει το συγκεκριμένο μάθημα, αλλά πρέπει την αμέσως επόμενη ημέρα να είναι έτοιμος, να έχει μελετήσει, να έχει προετοιμαστεί, να μπορέσει να διδάξει. Όμορφα πράγματα!

Τι ξεχάσαμε; Μα... όλο αυτό το διάστημα κάπου πρέπει να μένει... πρέπει άμεσα να βρει σπίτι, να το επιπλώσει, να αγοράσει τα βασικά, να μπορέσει να ζήσει. Κάποιοι προνοητικοί ίσως έχουν κουβαλήσει τα βασικά (ρούχα, σκεπάσματα κ.τ.λ.) μαζί τους και αυτό αν έχουν αυτοκίνητο. Το τεράστιο πρόβλημα που υπάρχει πλέον λόγω ΑirBnB το έχετε ακούσει. Οι τιμές στα ύψη (σχεδόν δεν φτάνει ο βασικός μισθός για το ενοίκιο) και πέρα από αυτό, επειδή δεν έχει τελειώσει εντελώς η τουριστική περίοδος, η διαθεσιμότητα είναι ελάχιστη. Αν μάλιστα έχει διοριστεί είτε σε πολύ τουριστική περιοχή, είτε σε πολύ μικρό χωριό, δεν έχει ελπίδες...

Άσε που πριν από αυτόν έχουν προηγηθεί όσοι -μόνιμοι- πήραν μετάθεση και προφανώς έκλεισαν τα διαθέσιμα δωμάτια. Σας φαίνονται και αυτά εύκολα; Αν ο συγκεκριμένος εκπαιδευτικός είναι γονιός; Αν είναι μητέρα και έχει και παιδιά; Πως ακριβώς θα τα φέρει βόλτα όλα αυτά;

Δεν συζητάμε ότι σε μερικά μέρη ίσως δεν βρίσκουν ούτε εστιατόριο να φάνε και θα πρέπει να μετακινούνται στην πλησιέστερη πόλη! Αυτό το δράμα τραβάνε κάθε χρόνο 15-25.000 χιλιάδες άτομα.

Να σημειωθεί ότι, αφενός μεν οι ελλείψεις των σχολείων είναι γνωστές από τον Ιούνιο (πριν κλείσουν), και οι αναπληρωτές επίσης έχουν κάνει αιτήσεις εδώ και πάρα πολύ καιρό. Γιατί κάθε χρόνο αυτό το κακό γίνεται τελευταία στιγμή είναι άγνωστο.

Και σαν να μην έφτανε ο παραλογισμός αυτός, εχθές, πιο αργά το μεσημέρι, ανακοινώθηκε από το υπουργείο να ΜΗ ληφθεί υπόψιν ο πρωινός κατάλογος των διορισθέντων γιατί ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΛΑΘΟΣ!

Σκεφθείτε κάποιον που είχε ενεργήσει γρήγορα και ήδη ταξίδευε να πάει στο μέρος του διορισμού του, να μάθει μόλις φτάσει ότι κακώς πήγε εκεί.

Πού συμβαίνουν αυτά;

Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα.