Αθήνα, 30-1-2015
Αριθμ. Δ.Τ.: 022
Τρείς
Ιεράρχες, Παιδεία & Επαγγελματική Εκπαίδευση
Σήμερα 30
Ιανουαρίου 2015, η Εκπαιδευτική Κοινότητα γιορτάζει τους προστάτες της.
Οι τρείς Ιεράρχες δίδαξαν με το έργο και τη ζωή τους τη σημασία:
– της Παιδείας έναντι
της εκπαίδευσης,
– της Μόρφωσης προσωπικοτήτων έναντι
της αποθήκευσης γνώσεων,
– του έγκαιρου επαγγελματικού προσανατολισμού,
– της Κοινωνίας έναντι του ατομισμού,
– του Αγώνα έναντι της υποταγής ή της
συμπόρευσης με την Τυραννία.
1. ΣΤΟΧΟΣ:
Δια-μορφωτική ΠΑΙΔΕΙΑ
Οι τρείς Ιεράρχες στόχευαν στην ουσιαστική ΠΑΙΔΕΙΑ, διαπλαστική πνεύματος, αξιών,
κοινωνικότητας και διαμορφωτική χαρακτήρων, συμπεριφορών.
Εύπλαστες παιδικές ψυχές που μορφώνονται
(λαμβάνουν «μορφή») σε ολοκληρωμένες προσωπικότητες, υπό την καθοδήγηση των
παιδαγωγών τους.
Στον αντίποδα αυτών, το εκπαιδευτικό μας σύστημα εστιάζει στη
μεταβίβαση, αποστήθιση και εγκεφαλική «στοίβαξη» πληροφοριών από τους μαθητές,
αντιμετωπίζοντάς τους ως «σακούλια συσσώρευσης» (δήθεν) γνώσεων. Αναλώνεται σε
λεπτομερέστατες αναλύσεις του «συστήματος», θεοποιεί τις μεθόδους
«πιστοποίησης» και «αξιολόγησης» της απόδοσής του, με βάση «μετρήσιμα
αποτελέσματα», «κριτήρια» και «δείκτες»… Μια
μηχανή άρτια δομημένη, όμως χωρίς
σκοπό, χωρίς ψυχή !!
2. ΤΡΟΠΟΣ:
Παιδαγωγική ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
Ο Χρυσόστομος
απαιτούσε από τον δάσκαλο να μην φορτώνει με νέα «φορτία» τους μαθητές του, εάν
αυτοί δεν έχουν εμπεδώσει τα ήδη
διδαχθέντα. Σε αντίθετη περίπτωση, καταλογίζει σε αυτόν την ευθύνη της
οκνηρίας και αδιαφορίας των μαθητών, επειδή δεν μπορούν να συγκρατήσουν «τα αθρόως διδασκόμενα…». Ο Βασίλειος
υποστηρίζει ότι ο δάσκαλος πρέπει να προχωρά προσεκτικά από τα απλούστερα και
πιο εύληπτα, στα δυσκολότερα. Ο Γρηγόριος τονίζει ότι το ολίγο και ασφαλές είναι προτιμότερο από
το πολύ και επισφαλές…
Στον αντίποδα αυτών, το
εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι ισοπεδωτικό
και ψυχαναγκαστικό. Η ετησίως «διδακτέα ύλη» αποτελεί αυτοσκοπό.
Ο δάσκαλος οφείλει να την «παραδώσει», ο μαθητής οφείλει να την «παραλάβει». Αν
δεν το κάνουν, θα υποστούν τις συνέπειες. Κανείς όμως δεν επιτρέπεται να
αμφισβητήσει τον όγκο, το περιεχόμενο και τον σκοπό της «Ύλης», η οποία
καθορίζεται από διορισμένους «παντογνώστες», χωρίς δυνατότητα ανάδρασης από τη
βάση, από τους μαχόμενους εκπαιδευτικούς.
3.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ έργο και ΑΓΩΝΕΣ
Οι τρείς Ιεράρχες διακρίθηκαν για το κοινωνικό τους έργο προς
όφελος των ασθενέστερων τάξεων. Ακόμη, αντιστάθηκαν
γενναία στην αυθαιρεσία της κάθε μορφής εξουσιαστικής τυραννίας (πολιτικής,
θρησκευτικής). Υπερασπίστηκαν με συνέπεια τα «πιστεύω» τους και πλήρωσαν το
τίμημα της «ανυπακοής» τους στο «Σύστημα».
4.
Σύγχρονες ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ
Μετά την πρόσφατη αλλαγή στην πολιτική σκηνή, η Παιδεία θα
βρεθεί μπροστά σε διλήματα ανάμεσα σε διακηρυγμένα οράματα και δικαιολογημένες
επιφυλάξεις:
α.
Περισσότερη «Υποχρεωτική» εκπαίδευση;
Εάν επιμηκυνθεί «δια νόμου» η «υποχρέωση» για εκπαίδευση, θα
αναβαθμιστεί αυτομάτως και η Παιδεία; Το πρόβλημα της υφιστάμενης σήμερα
εννιάχρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης είναι ποσοτικό; Δεν επαρκούν τα χρόνια; Οι τρείς Ιεράρχες επιμένουν στην ποιοτική διαφορά. Η
μεγαλύτερη ποσότητα θα είναι ευεργετική μόνο αν το περιεχόμενο είναι
παιδαγωγικά άρτιο και προς τη σωστή κατεύθυνση. Αλλιώς, απλώς τραβάει σε μάκρος
το κακό…
β.
Καλύτερη Παιδεία σημαίνει περισσότερα μαθήματα Γενικής Παιδείας;
Η «Παιδεία» που εισηγούνται οι τρείς Ιεράρχες σε καμιά
περίπτωση δε συναρτάται με …αύξηση ωρών διδασκαλίας μαθημάτων
«γενικής παιδείας», όσο αυτά παραμένουν «γνωσιοκεντρικά». Η «Παιδεία» που
παρέχει το σχολείο, πηγάζει από τον τρόπο
διδασκαλίας και το εν γένει ήθος και
συμπεριφορά του δάσκαλου, ασχέτως του γνωστικού αντικειμένου του μαθήματος
!!
γ. Γενική
Εκπαίδευση εναντίον Επαγγελματικής;
Πολύς λόγος γίνεται για την «κατάργηση της διασπασμένης δομής του Λυκείου» και την κατάργηση της
Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης από την δευτεροβάθμια εκπαίδευση, με την
ίδρυση του «Ενιαίου Λυκείου θεωρίας και
πράξης». Ως αιτιολογικό προβάλλεται ότι τα παιδιά της Β΄ Λυκείου είναι πολύ
μικρά για να αποφασίσουν ποιά επαγγελματική κατεύθυνση να διαλέξουν.
Αιώνες πριν, οι τρεις Ιεράρχες εισηγούνταν
τον έγκαιρο και αποτελεσματικό επαγγελματικό προσανατολισμό ως βασικό
στοιχείο της εγκύκλιας Παιδείας. Ο διορατικός δάσκαλος πρέπει να διακρίνει
εγκαίρως τις κλίσεις των μαθητών του και τους υποδεικνύει ποιο επάγγελμα να
ακολουθήσουν για να είναι πετυχημένοι στη ζωή τους.
Ένα
εκπαιδευτικό σύστημα «Γενικής
Παιδείας» χωρίς τεχνικά μαθήματα και ανάπτυξη όλων των μορφών ευφυΐας και
δεξιοτήτων, δεν πρόκειται να αναδείξει
ποτέ τις ιδιαίτερες κλίσεις και τα προσόντα των μαθητών, ακόμη κι αν τους
επιβληθεί «υποχρεωτικά» μέχρι …τα βαθιά γεράματά τους.
Σήμερα 30
Ιανουαρίου 2015, τιμούμε τη γιορτή, πατώντας στα χνάρια των
Προστατών μας. Με αγώνες !
Θυμίζουμε ότι τέτοια μέρα πέρσι (30 Ιανουαρίου 2014), εκδικάστηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας η
ΠΡΟΣΦΥΓΗ της Ο.Λ.Τ.Ε.Ε. μαζί με εκατόν εβδομήντα δύο (172) γονείς και κηδεμόνες μαθητών της Τ.Ε.Ε.
(ΕΠΑ.Λ.-ΕΠΑ.Σ.) κατά του Υπουργού
Παιδείας για τη βάναυση καταπάτηση του Νόμου και των συνταγματικά
κατοχυρωμένων θεμελιωδών δικαιωμάτων των μαθητών της Τ.Ε.Ε., την κατάργηση των
Τομέων και Ειδικοτήτων. Δικηγόρος μας ήταν ο κ. Γ. Κατρούγκαλος…
Ένα χρόνο
μετά, το Σ.τ.Ε. δεν έχει εκδώσει ακόμη απόφαση…
Ευελπιστούμε ότι η
δικαίωση θα έρθει πλέον με πολιτική
βούληση, σύμφωνα με τις προεκλογικές δεσμεύσεις της Κυβέρνησης, ότι θα ξαναλειτουργήσουν στα ΕΠΑ.Λ. ΟΛΟΙ οι
καταργημένοι Τομείς και Ειδικότητες των ΕΠΑ.Λ.-ΕΠΑ.Σ.
Η
Τ.Ε.Ε. στη Δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση του Τυπικού Συστήματος
ΟΧΙ
15χρονια παιδιά στην Κατάρτιση και στη «Μαθητεία»
ΟΧΙ
μαθητές – ρομπότ, τενεκέδες στοίβαξης γνώσεων
Από
το Διοικητικό Συμβούλιο της Ο.Λ.Τ.Ε.Ε.