Οι θέσεις της Π.Ο.Σ.Γ.Κ.ΑμεΑ για το άρθρο 27 - Θέματα Ειδικής Αγωγής

Γενικές παρατηρήσεις – προτάσεις:
Α) Τόσο ο τίτλος, όσο και η φιλοσοφία του άρθρου 27 του παρόντος Σ/Ν, παραμένει εν πολλοίς, να διέπεται από την ιατροκεντρική έννοια του όρου «ειδική αγωγή». Προτείνεται η αντικατάσταση αυτού του αναχρονιστικού κι αδόκιμου αυτού όρου με τον όρο «Ειδική Εκπαίδευση», μιάς και η εκπαίδευση ΟΛΩΝ των πολιτών (με ή χωρίς αναπηρία) είναι η υποχρέωση και ο στόχος κάθε σύγχρονης κοινωνίας, κάθε σύγχρονου εκπαιδευτικού συστήματος, χωρίς αποκλεισμούς ή διακρίσεις, καθώς δεν υπάρχει «αγώγιμος και μη αγώγιμος μαθητής», «εκπαιδεύσιμος και μη εκπαιδεύσιμος πολίτης» (άλλωστε, ο όρος που το ίδιο το ΥΠΑΙΘ θεσμοθέτησε και χρησιμοποιείται, είναι «Ειδική Αγωγή κι Εκπαίδευση» και όχι «Ειδική Αγωγή») .
Β) Τα μαθήματα της Αυτόνομης Διαβίωσης και της Αγωγής Υγείας, είναι δύο πολύ βασικά και απόλυτα απαραίτητα για την καθημερινότητα, τη διαβίωση και το μέλλον των ατόμων με αναπηρία μαθήματα. Για το λόγο αυτό, προτείνεται να ενταχθούν στο ημερήσιο πρόγραμμα εκπαίδευσης των μαθητών με αναπηρία σε όλες τις σχολικές μονάδες της δευτεροβάθμιας ειδικής εκπαίδευσης και να πραγματοποιούνται σε όλες τις τάξεις των Ε.Γ.Γ., Ε.Ε.Γ., Ε.Ε.Λ. και Ε.Ε.Ε.Ε.Κ.
Γ) Θα πρέπει να οριστεί με ρητή διάταξη στο παρόν Κεφάλαιο του Σ/Ν, ότι το εβδομαδιαίο ωρολόγιο πρόγραμμα είναι ίδιας διάρκειας στις σχολικές μονάδες Ειδικής Εκπαίδευσης με αυτό των σχολικων μονάδων Γενικής Εκπαίδευσης .
Άρθρο 27 Θέματα Ειδικής Αγωγής κι Εκπαίδευσης
παρ. 1 γ) Εργαστήρια Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΕΕΕΕΚ): Με το ν.3699/2008 ορίζεται ανώτατο όριο φοίτησης 5-8 έτη καθώς και ανώτατο όριο ηλικίας, με τις διατάξεις του παρόντος Σ/Ν δεν ορίζεται ανώτατο όριο ηλικίας, όπως επίσης δεν ορίζεται και τι γίνεται με τους σπουδαστές που φοιτούν στα ΕΕΕΕΚ για το σχολικό έτος 2013-2014. Συνεπώς, στο παρόν άρθρο θα πρέπει να υπάρξουν διευκρινήσεις και πρόβλεψη για μεταβατικό στάδιο σχετικά τους μαθητές που ήδη φοιτούν στα ΕΕΕΕΚ, με την υποχρεωτική πρακτική άσκηση των μαθητών της ΣΤ’ Τάξης των ΕΕΕΕΚ, αλλά και για όσους μαθητές σύμφωνα με το ισχύον πλαίσιο συνεχίζουν να φοιτούν και μετά το έκτο έτος φοίτησής τους.
παρ. 16: Είναι σωστή η διάταξη για τον αριθμό μαθητών ανά τμήμα να μην είναι μεγαλύτερη του 1 προς 3, όμως θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και να υπάρξει σχετική συμπλήρωση διάταξης για τις σχολικές μονάδες σε περιοχές της Ελληνικής περιφέρειας (κυρίως) που δεν υπάρχουν ΣΜΕΑΕ Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ώστε να προβλέπεται η λειτουργία Τ.Ε. στο Γενικό Σχολείο που να καλύπτουν τις ανάγκες μικρότερου αριθμού μαθητών (δηλαδή 1 προς 2 ή 1 προς 1).
παρ.19: Αντικατάσταση του αδόκιμου και απαράδεκτου επιστημονικά όρου «αυτιστικοί μαθητές» με τον όρο «μαθητές με Διαταραχές του Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ)». Επίσης, η χορήγηση εκπαιδευτικού παράλληλης στήριξης είναι υποχρέωση της πολιτείας και θα πρέπει να παρέχεται αποκλειστικά από το ΥΠΑΙΘ στα πλαίσια του δημόσιου σχολείου σε όλους τους μαθητές που βάσει γνωμάτευσης του ΚΕΔΥ χρήζουν παράλληλης στήριξης. Προκειμένου, λοιπόν, να μην δημιουργούνται μεταξύ των μαθητών «Πατρίκιοι και Πληβείοι» η τελευταία παράγραφος της παρ. 19 του άρθρου 29 του Σ/Ν θα πρέπει να απαλειφθεί. Οι γνωματεύσεις του ΚΕΔΔΥ διαπιστώνουν την εκπαιδευτική αναγκαιότητα παράλληλης στήριξης, η οποία μπορεί να παρέχεται από ειδικό βοηθό, άλλως στερείται βάσης η παρουσία του ειδικού βοηθού και παραμένει αίολη. Τέλος, η αναγκαιότητα της εξειδίκευσης των εκπαιδευτικών ΕΕΠ στις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες με βάση τις ιδιαιτερότητες των μαθητών είναι πλέον επιστημονικά διεθνώς τεκμηριωμένο. Πολύ ορθά ρητά προβλέπεται και ρυθμίζεται και με τις παρούσες ρυθμίσεις (παράγραφο 11 του παρόντος ) για μαθητές με προβλήματα όρασης κα προβλήματα ακοής, αντιστοίχως επιβάλλεται ο διορισμός κατά προτεραιότητα των επιμορφωμένων /εξειδικευμένων εκπαιδευτικών που διδάσκουν σε μαθητές με ΔΑΦ.