ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΙΩΑΝ. ΑΜΑΝΑΤΙΔΗΣ(ΣΥΡΙΖΑ) & ΜΑΡΙΑ ΡΕΠΟΥΣΗ(ΔΗΜ.ΑΡ) ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ "ΣΚΟΥΠΑ" ΤΟΥ Υ.ΠΑΙ.Θ

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ

ΙΕ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΛΑ΄

Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΑΝΑΤΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Η απαξίωση του Ελληνικού Κοινοβουλίου και του ρόλου των Βουλευτών έρχεται μέσα από τη διαδικασία νομοθέτησης μέσα από Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, μέσα από την εισαγωγή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος νομοσχεδίων -με ένα άρθρο, μάλιστα- και μέσα από τροπολογίες σε άσχετα νομοσχέδια, οι οποίες θα έπρεπε να είναι ένα ξεχωριστό νομοσχέδιο.

Μια τέτοια απαξίωση του ρόλου του Ελληνικού Κοινοβουλίου και του ρόλου των Βουλευτών είναι και η τροπολογία του Υπουργείου Παιδείας, η οποία κατατίθεται σε αυτό το νομοσχέδιο για τις λαϊκές αγορές. Όσες διατάξεις και αν έχει, δύο-τρεις ή τέσσερις, που είναι κατεπείγοντος χαρακτήρα, οι υπόλοιπες διατάξεις βαδίζουν την πολιτική του Υπουργείου Παιδείας εδώ και τέσσερα χρόνια -και τα δύο τελευταία ιδιαίτερα- με τα οποία απορρυθμίζεται η ελληνική παιδεία και η εκπαίδευση και παραδίδονται στο ιδιωτικό κέρδος και στους σχολάρχες.

Η ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας τα δύο τελευταία χρόνια είναι ότι συνέχεια παραδίδει το αγαθό της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης και παιδείας στα ιδιωτικά συμφέροντα και στην ιδιωτικοποίηση. Το δεύτερο που κάνει πάντα τα δύο τελευταία χρόνια το Υπουργείο Παιδείας είναι ότι αποσύρεται πλήρως από την εποπτεία της ιδιωτικής εκπαίδευσης που παρέχεται στα ιδιωτικά σχολεία, αφήνοντας ουσιαστικά ανεξέλεγκτους τους σχολάρχες να κάνουν ό,τι θέλουν. Για παράδειγμα τι ήταν το κατεπείγον, έτσι ώστε να αποχαρακτηριστεί η χρήση των ιδιωτικών σχολείων και μάλιστα, να συνδυαστεί με μια φράση «σκοπού φιλοξενίας για τα απογεύματα»; Ποια σκοπιμότητα εξυπηρετεί το ότι καταργείται πλήρως ο έλεγχος των δραστηριοτήτων αυτών είτε από το διευθυντή εκπαίδευσης είτε από τον περιφερειακό διευθυντή; Αν συνδυαστούν αυτά τα δύο, αυτό μας δείχνει ότι ουσιαστικά οι εργασιακές σχέσεις, οι οποίες έχουν μπει στο απόσπασμα, των ιδιωτικών εκπαιδευτικών και θα δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ ανεξέλεγκτοι, είναι ο σκοπός για τον οποίο εισάγονται τέτοιες ρυθμίσεις στην τροπολογία αυτή.

Βέβαια, μιλώ πάντα υπό το καθεστώς τού ότι πριν από μισή ώρα ακριβώς κατατέθηκαν νομοτεχνικές βελτιώσεις του Υπουργείου Παιδείας τις οποίες είναι αδύνατον, όπως καταλαβαίνετε να τις έχω υπ’ όψιν μου, έτσι ώστε να δω τι αλλαγές έχει κάνει. Η προχειρότητα, η έλλειψη διαλόγου, αλλά και η σκοπιμότητα των διατάξεων αυτών καταδεικνύει ότι η τροπολογία αυτή είναι απαράδεκτη και πρέπει να αποσυρθεί.

Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί και οι γονείς νομίζω ότι δεν θα πρέπει να αφήσουν να γραφεί η ληξιαρχική πράξη της παροχής της εκπαίδευσης και του ελέγχου από τη μεριά του κράτους στα ιδιωτικά σχολεία.

Δικαιωθήκαμε πλήρως, όταν λέγαμε το Σεπτέμβριο για το ν. 4186 ότι είναι πρόχειρος, ότι θα φέρει πολύ περισσότερα προβλήματα και ότι θα απορρυθμίσει πλήρως την εκπαίδευση. Αποτέλεσμα αυτού είναι ότι οι περισσότερες διατάξεις αφορούν το νόμο που το ίδιο το Υπουργείο έφερνε εσπευσμένα μια μέρα πριν την έναρξη του σχολικού έτους, το ν. 4186. Ήμασταν αντίθετοι στην τράπεζα των θεμάτων. Ενδιάμεσα ζητήσαμε να αποσυρθεί για φέτος η τράπεζα θεμάτων, γιατί ακριβώς υπάρχουν και πολλά πανελλαδικά μαθήματα σε πολλά σχολεία τα οποία δεν έχουν διδαχθεί.

         

Αποτέλεσμα της διαθεσιμότητας και των εκπαιδευτικών που βγήκαν στα Επαγγελματικά Λύκεια είναι ότι αναγκάζεται το Υπουργείο, για να αντιμετωπίσει τέτοια προβλήματα, να φέρει από τη μη τυπική εκπαίδευση καθηγητές έτσι ώστε να κάνουν τις εξετάσεις στην τυπική εκπαίδευση. Άλλη μία αναγνώριση των προβλημάτων τα οποία δημιούργησε ο συγκεκριμένος νόμος.

Κύριε Πρόεδρε, δεν είναι μόνο η προχειρότητα, αλλά και το ότι εδώ παίζουν με την αγωνία χιλιάδων παιδιών. Ουσιαστικά αυτό δείχνει το ότι παίρνει από τον Εθνικό Οργανισμό Εξετάσεων, τον οποίο είχαμε αντιταχθεί, και το πηγαίνει ξανά στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής.

Δυσκολεύει τα πράγματα στα ΕΠΑΛ. Σπρώχνει επιπλέον μαθητές στην κατάρτιση και στα κολλέγια και αυτό γιατί; Γιατί ενώ ο παλιότερος νόμος έλεγε ότι για να περάσεις από τη μια τάξη στην άλλη έπρεπε να έχεις γενικό βαθμό «10», τώρα βάζει ότι πρέπει να έχεις γενικό βαθμό σε όλα τα μαθήματα «10» για να περάσεις στην άλλη τάξη.

Απαξιώνει το ρόλο του ΕΟΠΠΕΠ. Πιστεύω ότι, αν παραμείνει αυτή η Συγκυβέρνηση στην εξουσία, θα γίνει αποδυνάμωση του ΕΟΠΠΕΠ και η πιστοποίηση των επαγγελματικών προσόντων θα πάει σε ιδιωτικούς οργανισμούς.

Ελληνικά σχολεία του εξωτερικού: Το Υπουργείο Παιδείας εδώ και δύο χρόνια δεν έχει κάνει συγκεκριμένη μελέτη και δεν έχει υλοποιήσει τη δέσμευσή του, την οποία του ζητήσαμε και πήραμε στις αρμόδιες Επιτροπές όταν συζητιόντουσαν διάφορα νομοσχέδια, να φέρει δηλαδή νόμο για την εκπαίδευση των ελληνοπαίδων εξωτερικού.

Κύριε Πρόεδρε, χαρακτηριστικό είναι ότι υπάρχουν διατάξεις της ειδικής αγωγής σε ένα νομοσχέδιο το οποίο θα έρθει μετά. Θεωρώ ότι δεν έχει κανείς να αντιτάξει κάτι απέναντι στην κριτική την οποία ασκούμε σε αυτήν την τροπολογία.

Κύριε Πρόεδρε, τελειώνοντας θα ήθελα να επισημάνω τον απαράδεκτο τρόπο που κατατέθηκε αυτή η τροπολογία όταν τελείωσε η συζήτηση του νομοσχεδίου στις Επιτροπές. Θα μπορούσε, αφού το ήθελε το Υπουργείο, να την έφερνε και πιο μπροστά. Ούτε καν αυτό έγινε. Μόλις τελείωσε η Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου, τότε έφερε την τροπολογία, που δεν μπορούσαμε ούτε στις Επιτροπές να τοποθετηθούμε.

Κύριε Πρόεδρε, για εμάς η παιδεία είναι εργαλείο εξόδου από την κρίση. Η επένδυση στην παιδεία αποτελεί ένα από τα εργαλεία τα οποία θα επιτρέψουν στη χώρα μας να βγούμε από την κρίση. Οι μαθητές, οι φοιτητές, οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί ας μετατρέψουν την οργή τους, τη δυσαρέσκειά τους σε πολιτική πράξη. Είναι μια πολιτική, η οποία πρέπει να σταματήσει εδώ. Νομίζω ότι η 25^η  του μήνα θα είναι ορόσημο για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Ευχαριστώ.

Το λόγο έχει η κυρία Ρεπούση για έξι λεπτά.

ΜΑΡΙΑ ΡΕΠΟΥΣΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Σε συνέχεια της προηγούμενης συζήτησης, εάν μου επιτρέπετε κύριε Σκορδά, θα ήθελα να απευθυνθώ σε εσάς, επειδή εκπροσωπείτε την Κυβέρνηση εδώ.

Κατά την άποψή μου -και θα ήθελα την απάντησή σας- το άτοπο σε αυτή την κοινοβουλευτική διαδικασία είναι ότι δέχεστε σε ένα σχέδιο νόμου που αφορά τις εμπορικές δραστηριότητες εκτός καταστήματος να ενσωματώσετε μια τροπολογία εκατόν σαράντα οκτώ σελίδων και δεκαπέντε άρθρων που αφορούν και τις τρεις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Επίσης, είναι άτοπο κατά την άποψή μου –και θα ήθελα εδώ τη γνώμη των Βουλευτών που στηρίζουν την Κυβέρνηση- είναι το ότι σε όλη αυτή τη συζήτηση δεν υπάρχει ένας εκπρόσωπος από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, για να ακούσει τους Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου, τις ενστάσεις, τις παρατηρήσεις και ενδεχομένως τις βελτιώσεις που έχουν να προτείνουν, όχι σε αυτή την τροπολογία, αλλά σε αυτό το μίνι σχέδιο νόμου, και να απαντήσει. Και επειδή εδώ εκπροσωπείτε την Κυβέρνηση, θα ήθελα εδώ την άποψή σας, εάν αυτό είναι συμβατό με τους κοινοβουλευτικούς κανόνες ή όχι.

Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό. Έχουμε μια Επιτροπή  Μορφωτικών Υποθέσεων που τελεί εν υπνώσει, ενώ περνούν με τη μορφή της τροπολογίας ολόκληρα σχέδια νόμου που αφορούν την εκπαίδευση. Η  τροπολογία ρυθμίζει θέματα που αφορούν τους πολύτεκνους υποψηφίους για τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, τους υποψήφιους που προέρχονται από τα σχολεία σεισμόπληκτων περιοχών, την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με ποσοστό, περιέχει ρυθμίσεις θεμάτων προσωπικού ΑΕΙ, για τα ελληνικά σχολεία εξωτερικού, την ειδική αγωγή και μάλιστα τη στιγμή που τώρα κλείνει η διαβούλευση σε ένα μεγάλο σχέδιο νόμου που αφορά ειδικά την ειδική αγωγή, που εμείς θέλουμε να τη λέμε ειδική εκπαίδευση. Επίσης, αφορά τους τίτλους σπουδών της ανώτατης εκπαίδευσης, τις μετακινήσεις προϊσταμένων της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Παιδείας, τα ειδικά σχολεία, το νέο Οργανισμό Εξετάσεων του Υπουργείου Παιδείας και τη Γενική Γραμματεία Διά Βίου Μάθησης. Αυτή είναι η κατάσταση και η πραγματικότητα και δεν υπάρχει κανείς εδώ να ακούσει τις παρατηρήσεις και τις ενστάσεις μας.

Έρχομαι τώρα στην ίδια την τροπολογία. Τόσο προσωπικά όσο και ως μέλος της ΔΗΜΑΡ, κατανοώ το επείγον κάποιων ρυθμίσεων. Με αυτή την έννοια, δεν θα είχαμε αντίρρηση, εάν ερχόταν μέσα από την κανονική κοινοβουλευτική διαδικασία και όχι από το «παράθυρο», όπως τώρα.

Υπάρχουν, όμως και ζητήματα σε αυτή την τροπολογία που δεν επιδέχονται αποσπασματικές ρυθμίσεις και απαιτούν μια αναλυτική συζήτηση και ένα συνεκτικό σχέδιο. Το πρώτο από αυτά τα ζητήματα είναι αυτό της ισοτιμίας και αντιστοιχίας πτυχίων που αποκτήθηκαν από ιδρύματα εκτός της τυπικής ανώτατης εκπαίδευσης στην Ελλάδα, καθώς και της αναγνώρισης επαγγελματικών προσόντων. Όπως ενδεχομένως γνωρίζετε, σήμερα είναι δύο χωριστές μεγάλες διαδικασίες. Η αναγνώριση, η ισοτιμία και αντιστοιχία πτυχίων περνά μέσα από το ΔΟΑΤΑΠ και η αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων μέσα από το ΣΑΕΠ. Αυτό που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα είναι η απόλυτη σύγχυση. Χιλιάδες πτυχιούχοι είναι αυτή τη στιγμή όμηροι μιας δαιδαλώδους διαδικασίας και ενός αντίστοιχου νομικού πλαισίου απίστευτων καθυστερήσεων, προκειμένου να αναγνωριστεί το πτυχίο τους.

Σύμφωνα με τις δικές μας πληροφορίες –και δυστυχώς δεν είναι κανείς εδώ να τις διαψεύσει ή να τις επαληθεύσει- αυτήν τη στιγμή βρίσκονται στο ΣΑΕΠ τριάντα χιλιάδες αιτήματα αναγνώρισης επαγγελματικών προσόντων και είναι σε αναμονή και οι αντίστοιχοι πτυχιούχοι, οι οποίοι περιμένουν προκειμένου να κατευθυνθούν στην αγορά εργασίας. Αντίστοιχες αγκυλώσεις υπάρχουν στο ΔΟΑΤΑΠ που είναι ο φορέας αναγνώρισης πτυχίων.

Υπάρχει, λοιπόν, ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα και οι ρυθμίσεις που εισάγονται από την τροπολογία -το μίνι σχέδιο νόμου- είναι αποσπασματικές και αμφιβάλλουμε για την αποτελεσματικότητά τους. Πρέπει δε να τις δούμε σε συνδυασμό με μία Υπουργική Απόφαση που δημοσιεύτηκε μόλις πριν λίγες μέρες στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, στις 10-4-2014, που θεσπίζει έναν ολόκληρο εξεταστικό μηχανισμό για την αναγνώριση των πτυχίων, την ισοτιμία και την αντιστοιχία εντός του ΣΑΕΠ. Αυτό, λοιπόν, είναι ένα μεγάλο ζήτημα και δεν θα έπρεπε σε καμμία περίπτωση να έρχεται μέσα από αυτήν την κοινοβουλευτική παρατυπία, δηλαδή από το «παράθυρο».

Το δεύτερο μεγάλης σημασίας ζήτημα είναι η λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων. Εδώ θα λέγαμε ότι η Κυβέρνηση έχει πράγματι ένα συνεκτικό σχέδιο με το οποίο διαφωνούμε πλήρως. Ποιο είναι αυτό το σχέδιο; Αποσπά την ιδιωτική εκπαίδευση από την εποπτεία του αρμόδιου, του καθ’ ύλην Υπουργείου, που είναι το Υπουργείο Παιδείας στη χώρα μας. Αυτό έχει ξεκινήσει εδώ και πάρα πολύ καιρό με το πέρασμα των ιδιωτικών εκπαιδευτικών από το Υπουργείο Παιδείας στο Υπουργείο Εργασίας και με μία σειρά από ρυθμίσεις που ολοκληρώνονται τώρα.

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)

Δώστε μου ένα λεπτό ακόμα, κύριε Πρόεδρε.

Νομίζουμε ότι αυτό θέτει ουσιαστικό θέμα για τα πτυχία και τα πιστοποιητικά που εκδίδονται πια από τα ιδιωτικά σχολεία. Αναρωτιόμαστε σε ποια λογική -κάποια στιγμή πρέπει εδώ η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να μας την εξηγήσει- γιατί τελικά τα ιδιωτικά σχολεία θεωρούνται όλο και περισσότερο ιδιωτικές επιχειρήσεις και δεν έχουν την εποπτεία του κράτους.

Δευτερεύοντα ζητήματα είναι αυτά που αφορούν τα νηπιαγωγεία. Ορίζεται, ρυθμίζεται το θέμα των οργανικών θέσεων στα μονοθέσια και τα πολυθέσια νηπιαγωγεία. Δεν λέει, όμως, αυτό το άρθρο της συγκεκριμένης τροπολογίας τι θα γίνει με τους εκπαιδευτικούς που θα χάσουν την οργανική τους θέση λόγω της συγχώνευσης ή του κλεισίματος όσων νηπιαγωγείων δεν πληρούν τις ελάχιστες προϋποθέσεις λειτουργίας, τον αριθμό τουλάχιστον επτά νηπίων ανά τμήμα. Αυτό δημιουργεί ένα πλεόνασμα νηπιαγωγών που θα το αντιμετωπίσουμε το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.

Επίσης, ένα άλλο ζήτημα που θεωρούμε σημαντικό είναι το θέμα των μετεγγραφών. Στην ουσία διαμορφώνεται ένα πλαίσιο όλο και περισσότερο ελεύθερων μετεγγραφών.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δριβελέγκας): Σας παρακαλώ, κυρία Ρεπούση, ολοκληρώστε.

ΜΑΡΙΑ ΡΕΠΟΥΣΗ: Ναι, βάζω μία τελεία.

Πρέπει να πούμε ότι καταλαβαίνουμε το λόγο των μετεγγραφών. Απελευθερώνονται όλο και περισσότερο. Όμως, αυτό θέτει πια ζήτημα λειτουργίας των πανεπιστημίων. Στα πανεπιστήμιά μας πια δεν ανανεώνεται το διδακτικό προσωπικό. Έχουν σοβαρά ζητήματα υποδομών. Κυρίως τα δύο μεγάλα πανεπιστήμια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης φορτώνονται όλο και περισσότερες μετεγγραφές, με αποτέλεσμα να μην μπορούν πια στοιχειωδώς να λειτουργήσουν.

Ευχαριστώ.