ΣΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΑΣ ΧΡΗΣΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕ
ΠΙΣΩ ΤΟΥ ΝΑ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΤΟ ΓΙΑΤΙ
Φίλε Χρήστο ήσουν πάντα δίπλα μας , στους
αγώνες, τις διεκδικήσεις, στους προβληματισμούς, στην επεξεργασία και κατάθεση
προτάσεων για να πάνε μπροστά οι κλάδοι μας, στην στήριξη της ενότητας μέσα από
τα συλλογικά μας όργανα και δεν μας άφησες ποτέ να καταλάβουμε.
Δεν μας άφησες να καταλάβουμε το βάρος της προσωπικής σου ζωής που
κουβάλαγες γιατί ήσουν ευγενής και διακριτικός.
Ήσουν μαζί μας πάντα για να υποστηρίζεις το
συλλογικό και αν καμιά φορά έπρεπε να νοιαστείς και για τον εαυτό σου, το
έκανες με τρόπο τέτοιο που δεν άφηνε περιθώρια για «χάρη».
Σου άρεσε να προβάλεις την αστεία πλευρά των πραγμάτων, να σχολιάζεις
εύστοχα και να μειώνεις τις εντάσεις, δείχνοντάς μας ότι η ζωή δεν πρέπει να
ξοδεύεται.
Ήσουν υπομονετικός και ταυτόχρονα ουσιαστικός, έδειχνες πάντα την καλή
σου πρόθεση και ανησυχούσες μήπως το ενδιαφέρον σου κουράζει.
Δεν σου έλειπαν ποτέ τα θετικά συναισθήματα για τους συναδέλφους και
για όλους εμάς που θεωρούσες ότι προσπαθούσαμε για το κοινό καλό και πάντα
είχες τον τρόπο, μέσα από τον καλό σου λόγο, να μας κάνεις να αισθανόμαστε
μεγαλύτερη την ευθύνη και την υποχρέωση να υποστηρίξουμε τα θέματα των
συναδέλφων.
Όμως φίλε Χρήστο δεν μας άφησες ποτέ να
νοιώσουμε τον δικό σου αγώνα. Τον κρατούσες σφιχτά μόνο για τον εαυτό
σου και το έκανες γιατί δεν ήθελες κανέναν μας να στενοχωρήσεις. Κι έφυγες.
Και μας άφησες πίσω, φίλους, συναδέλφους, μαθητές σου και γονείς να
ψάχνουμε αυτό το άδικο γιατί.
Αφού ήσουν αγωνιστής, Γιατί;Αφού είχες πολλά να δώσεις, Γιατί;
Αφού ήσουν μια μεγάλη και γεμάτη καρδιά, Γιατί;
Με τόσους ανθρώπους που σε αγαπούσαν γύρω σου, εσύ διάβηκες τον
μοναχικό και χωρίς επιστροφή δρόμο σου, Γιατί;
Είχες παλέψει πολλές φορές και
σε πολλές στιγμές της ζωής σου και έβγαινες νικητής, πως λύγισες αυτή τη
στιγμή;
Φίλε Χρήστο θα μας βασανίζει μονίμως ένα μεγάλο ¨ Γιατί¨, γιατί θα μας
λείπεις. Έχουμε αγώνες μπροστά μας και θα παλεύουμε χωρίς εσένα, χωρίς τον
εύστοχο λόγο και την στωικότητά σου.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΦΙΛΕ ΧΡΗΣΤΟ, ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΕΥΘΥΜΙΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου